معرفی بهترین روش دارو درمانی در بیماری پارکینسون

به گزراش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، رسول تهامی دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی پزشکی و مجری طرح با بیان اینکه بیماری پارکینسون دومین بیماری شایع تحلیل برنده سیستم عصبی مرکزی است، گفت: دارو رسانی به مغز بسیار متفاوت با دارو رسانی به سایر اندام ها است.

وی افزود: به طور کلی داروها به آسانی از جریان خون وارد مغز نمی شوند، امکان دسترسی به مغز، به ویژه برای بیوتراپیوتیک های جدید (ماکرومولکول های بیولوژیکی که به عنوان دارواستفاده می شوند) مشکل است و دلیل این امر وجود سد خونی- مغزی (blood brain barrier) است.

این محقق تاکید کرد: بیش از ۹۹ درصد تلاش ها برای توسعه دارو به CNS در سراسر جهان به کشف دارو برای  CNS و کمتر از یک درصد به رهایش دارو به CNS  اختصاص داده شده است. این عدم تعادل مانع اصلی برای پیشرفت های آینده در دارو رسانی به CNS است.

تهامی با تاکید بر این که سد خونی - مغزی یک مانع غیر قابل عبور برای اکثر داروها است، اظهار داشت: از این رو حدود ۱۰۰ درصد از داروهای نوروتراپیوتیک های درشت مولکول و بیش از ۹۸ درصد ترکیبات کوچک مولکول به علت عدم توانایی ذاتی برای عبور از این سد هرگز به بازار عرضه نمی شوند.

وی موثرترین روش ها برای غلبه بر این مشکل را تهیه فرمولاسیون جدید برای داروهای موجود، استفاده از مولکول های کوچک در حال توسعه، ‌هیدرو ژل ها و میکرو و نانو ذرات چربی یا پلیمری برای رهایش دارو در مغز عنوان کرد و افزود: به منظور بررسی اقدام به مطالعه کاربردی سیستم های رهایش دارو در بیماری پارکینسون کردیم.

این محقق هدف از اجرای این طرح را معرفی بهترین روش ها برای غلبه بر سد خونی مغزی و هدفمند کردن دارو برای کاهش اثرات منفی دارو بر بدن عنوان کرد و یادآور شد: بر این اساس استراتژی های مختلفی که تا سال ۲۰۱۶ برای عبور دارو از این سد ارائه شده است، مورد بررسی قرار گرفت.

تهامی ادامه داد: بررسی های صورت گرفته در استراتژی هایی که تاکنون بررسی شده است نشان داد که استراتژی اول روش تهاجمی است و استراتژی های دوم و سوم باتوجه به اینکه مبتنی بر دارو و فیزیولوژی و زیست تقلیدی است به عنوان روش های کاربردی تر غیر تهاجمی معرفی شدند.

وی گفت: آزمون و خطا کردن در تحقیقات زیست فناوری بسیار پر هزینه است از این رو نتایج این تحقیقات منجر به کاهش هزینه تحقیقات در این حوزه خواهد شد.

این طرح در قالب پایان نامه با راهنمایی حمید کشوری در دانشگاه صنعتی امیرکبیر از سوی سید رسول تهامی اجرا شد.